صمیمانه به یک لبخند با ما مهربانی کرد

وباور کن به پاس آن نگاه آشنایش بود

دلم با نی لبکهایش اگر عمری شبانی کرد

اگر در کوچه های شهر نامش عاقبت گم شد

درآغاز غزلها ،عشق رافاو جاودانی کرد

برای دیدنی دیگر که شاید بی خبر اید

نگاهم اولین لبخندهایش رانشانی کرد

تمام لحظه های من به رنگ تازه ای بودند

خیالم را صدای گام او رنگین کمانیکرد

تمام شعرهای من فدای چشمهایش باد

که از اول به یک لبخند با ما مهربانی کرد